boignreye
Etimolodjeye
candjîBodje « boigne », avou l’ cawete « -reye ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bwɛɲ.ˈʀɛj/ /bwɛɲ.ˈʀɛːj/ /bwaɲ.ˈʀɛj/ /bwaɲ.ˈʀiːj/ (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bwɛɲ.ˈʀɛj/
- Ricepeures : boign·reye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
boignreye | boignreyes |
boignreye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- faitindje d' on boigne.
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
Divant ene potale, priyî, djemi, plorer
Mostrer leus pougnes, dire totes sôres di boignreyes. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- bwagnerîye : C1
E rfondou walon :