Etimolodjeye

candjî

Bodje « boke », avou l’ cawete « -åd ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
bocåd bocåds

bocåd omrin

  1. (mot des cinsîs) trô dins ene håye.
    • Il ont intré el waide pa on bocåd.
    • Ele broke al tiesse do tchvå; ele mousse e bocåd del håye, trop ptit pol tchår, mins djusse po li tchvå, et vole l' tcherêye a stok (R. Dedoyard)
  2. (imådjreçmint) trô dins s' buddjet.
  3. (mot d' costire) trô dins on mousmint.
    • C' est des hådes ki n' sont k' sirs bocåds.

Ratourneures

candjî
  1. Cisse håye la n' est k' sir bocåd : elle est plinne di trôs, ki les biesses î passèt.
  2. reclôre on bocåd : li rfé (kécfeye avou des håres.
  3. aveur des bocåds di tos costés : aveur toplin des desses, diveur ås Walons ås Tîxhons.
    Franwal: ahåyant po "être criblé de dettes".

Omofoneye possibe

candjî

bocå

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.