båjhe
Etimolodjeye
candjîPrononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bɔːç/ /bɔːh/ /baːç/ /bɔːʒ/ /baːʒ/ /bɒːɦ/ (betchfessî å), (betchfessî jh)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bɔːç/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
båjhe | båjhes |
båjhe femrin
- poizaedje (serieus) des lepes d' ene sakî sol vizaedje d' ene ôte, u so ene sacwè d' sacré.
- Ene grosse båjhe so tchaekene di vos tchifes (Olivier Borsus).
- I voet des schôtlêyes di caresses,
Des båjhes, a n’ nén ndè trover l’ fén. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.37, “Sau d’ Jôye” (fråze rifondowe). - Oh, cisse båjhe !... Dj’ end a wårdé l’ broûleure e fond di m’ cour.— Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.22 (fråze rifondowe).
- Ou po candôzer l' toûtrale
K' esteut todi ene inmåve båshele,
Ki vs ripayive d' ene båjhe après. — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîbåjhe
Codjowas
candjîbåjhe
- indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « båjhî ».
- suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « båjhî ».
- kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « båjhî ».