asperdjesse
Etimolodjeye
candjîDo latén « asperges » (t’ aspedjrès), indicatif futurrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « aspergere ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /as.pɛʀ.ˈd͡ʒɛs/
- Ricepeures : as·per·djesse
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
asperdjesse | asperdjesses |
asperdjesse femrin
- (e l’ eglijhe catolike) baston d’ bwès u d’ fier avou des deurs poys åd dibout u ene bole di metå avou des trôs, k’ on mete el benite aiwe po-z poleur asperdjî ene sacwè k’ est a beni.
- Li messe kimince et finixh pa l' asperdjesse. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Finålmint, on-z a dné l’ absolucion a tolmonde e minme tins, a grands côps d’ asperdjesse. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
-
On asperdjesse.