alnute
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : «al» + «nute» (sustantivaedje d' ene troke divancete + no, come dins «aprandjire», «åmatén»).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /al.nyt/
- Ricepeures : al·nute
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
alnute | alnutes |
alnute femrin
- moumint ki l' solea va coûtchî.
- termene inte solea-djus et l' moumint k' on va coûtchî.
- Et dji vénreu, dizo l' finiesse,
Wice ki vos vnoz l' alnute sondjî,
Roziner des airs di liesse,
Di mi amour, djintis messaedjîs. — Martin Lejeune, "Ombåde" (fråze rifondowe). - Ossu totes les båsheles n’ avént nén sogne, l’ alnute,
Do dvizer sol pavêye, do s’ astårdjî ene munute,
Po houmer l’ boune hinêye k’ amoussive tot do long. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.101, “Pâhûlisté” (fråze rifondowe). - I fåt rsouwer ses låmes l' alnute, catchî dvins ene coine,
Di sogne ki ls efants n' vis riyexhe al narene. — Joseph Mignolet, "Fleûrs di prétins", p.43 (1929), "Li walon’rèye" (1916) (fråze rifondowe). - Dji rwaite al viye ôrlodje come al purnale di mes ouys, et, l' alnute, cwand dji rmonte ses pezants, dji tuze a totes mes viyès djins. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- Ene alnute, dj' a fwait vni on curé, al taxhlete, po poirter l' Bon Diu. — Lorint Hendschel, So l’ Anuti, p.187.
- L' alnute di dvant, tot l' monde esteut la po vey serer l' waxhea. — Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).
- Et dji vénreu, dizo l' finiesse,
Ratourneures
candjîSinonimeye
candjî- (moumint ki l' solea va coûtchî) : anuti, swer
- (termene inte solea-djus et l' moumint k' on va coûtchî) : shijhe, swerêye
Contråve
candjîOrtografeyes
candjîE rfondou walon :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîmoumint ki l' solea va coûtchî
termene inte solea-djus et l' moumint k' on va coûtchî Loukîz a : shijhe