tuker

Loukîz eto : toker.

Walon (Rifondou)

Mot-brut « tuk » (brut d’ tchocaedje) avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes; mot cité dins l’ FEW 13/2 12a

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ty.ˈke/ /ty.ˈkɛ/ /tu.ˈkɛ/ /tœ.ˈke/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ty.ˈke/
Ricepeures : tu·ker

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	tuke
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	tukez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	tucans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	tucnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	tucrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	tukéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	tuke
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	tuké
Ôtes codjowaedjes	sipepieus tåvlea

tuker

(v. sins coplemint) aler gougnî tot fjhant on brut d’ tchocaedje.
- Al façon d’ ene sôlêye, li tchminêye del machene
  Triyanéve, barlokéve, e djouwant l’ pantomene
  Soucant, tucant, s’ clintchant, dins des djesses d’ assoti. — Louis Henrard, dins Li bidete da Colas, p. 37 (fråze rifondowe).
(viebe å prono) : Loukîz a : « si tuker ».

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

tuker