Loukîz a : «tonoere»

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « tonitrus » çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ire ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
tonire tonires

tonire femrin (djinre diferin do sfwait mot e francès)

  1. (mot d’ meteyo) (brut) brut en èn oraedje, ki vént après l' aloumire.
  2. (fleur) rodje fleur ki florit e moes d' awousse el Walonreye, ki l’ sincieus no, c’ est : Papaver rhoeas.
    • On côpéve des tonires divins les grins Motî Forir (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. rôlmint d’ tonire.
    • — Lès côps d’halbådes di sès sôdårs tchèrpintés d’plonk,
      Lès rôl’mints dèl tonîre qui hatchît sès rampårs —
      C’èst l’coûr plin d’djalos’rèye qui l’djâle potche so nosse monde…
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes",, 1932, p. 17.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
brut d' oraedje

Mot-fråze

candjî

tonire

  1. mostere li sorprijhe.
    • Tonire ! T’ es crexhou, m’ fi, mins ti n’ t’ as nén ecråxhî ! K’ ass magnî, heye, el Rûsseye ?
      VICTÔR. – Des crompires edjalêyes et des raecinetes d’ åbes, mwaisse. Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.45 (fråze rifondowe).

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike tonire so Wikipedia