soyete
Etimolodjeye
candjîBodje « soye » avou l’ cawete « -ete ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɔ.ˈjɛt/ /sɔl.ˈjɛt/ /soːl.ˈjɛt/ /soː.ˈlɛt/ /soː.ˈlat/ /sɔy.ˈlɛt/ /sɔl.ˈjat/ /su.ˈjɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔ.ˈjɛt/
- Ricepeures : so·yete
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
soyete | soyetes |
soyete femrin
- (usteye) (mot des mnujhîs et scrinîs) usteye simpe, fwaite d' ene lame et d' ene monteure, po soyî do bwès.
- Dj' irans rtinkyî nosse soyete — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Des soyetes, i gn end a d’ totes les sôres — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
- Avou l' pixhot, on-z ecråxhive les soyete.
- Mohrpü fijhéve des grandès djesses avou si ptite soyete plinne di sonk. — Lorint Hendschel, So l’ Anuti, p.185.
- (industreye) grosse machine po soyî l' fier.
- Dins l' prumî atulî, ci n' esteut k' des soyetes, des pilons, des fors, des presses al wapeur — Louis Sohy (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) djin ki vs soye les coisses.
- Kéne soyete, èç gamén la — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- (rabaxhanmint) feme.
- I pormoenne ès soyete — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- soyete di bwès, di fier, di botchî, di lutî : sôres di soyete
- soye, soye, soyete : Rime-rame d’ efant (tot djouwant a soyî avou les bresses di l' efant).
- monter ene soyete (a ene sakî): li taener, lyi soyî les coisses
Mots d’ aplacaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike soyete so Wikipedia