sårotî
Etimolodjeye
candjîBodje « sårot », avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /sɒː.ʀɔ.ˈtiː/ /sɑː.ʀɔ.ˈtiː/ /sɔː.ʀɔ.ˈtiː/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- (pa rfrancijhaedje) /sɔ.ʁɔ.ˈti/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sɔː.ʀɔ.ˈtiː/
- Ricepeures : så·ro·tî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | sårotî | sårotîs |
femrin | sårotresse | sårotresses |
sårotî femrin
- onk k' a moussî on sårot.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- pôve et målaclevêye djin.
- Divins les bals al lamponete, i gn a beacôp d' sårotîs — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Kimint ? Foû del voye, sårotîs ! Sins cwè … — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 18 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- sårotî : E1
Li mot n’ est nén dins : C61
Ratournaedjes
candjîpoirteu d' on sårot
- Francès : porteur d'un sarrau (nén ratournåve direk e francès)
pôve et målaclevêye djin
- Francès : manant (fr), gueu (fr), va-nu-pieds (fr), coupe-jarret (fr), canaille (fr)