barakî
Etimolodjeye
candjîBodje « barake » avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ba.ʀa.ˈkiː/ /ba.ʀa.ˈki/ /ba.ʀa.ˈkjɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ba.ʀa.ˈkiː/
- Ricepeures : ba·ra·kî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | barakî | barakîs |
femrin | baracresse | baracresses |
barakî omrin
- onk ki dmeure dins ene barake.
- onk ki, di s' mestî, tént ene barake di dicåce.
- A Indjihoûl, ine tchèrète di baraquîs, tote dilâburnêye èt qui n’ tint pus pèces èssonne, s’a-st-arèsté. — Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
- Ele a raconté a Batisse ki des barakîs l’ avént pris et emoenné bén lon, et k’ ele aveut teribmint sofrou. — Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.23 (fråze rifondowe).
- ome må aclevé.
- Gn aveut, on côp, èn ome di Djiblou k' aléve vey les comeres a Bossere. A velo, di ç' tins la ! On dmey drole, savoz, dji vou bén ! ene miete barakî. — André Henin (fråze rifondowe).
- Vos n' contez nén tolminme k' i va rçure ene bande di barakîs come vos ! — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 14 (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjîSinonimeye
candjî- (ki vént so les dicåces): cabantî; (radoûcixhanmint, a cåze do sinse traitant) fôrin.
- (ome må aclevé): rénnvåt; Loukîz a : « rénnvåt »
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- barakî : R13
- barakî, baracresse : R10 (lére)