recouloter
Etimolodjeye
candjîBodje « coulote » u bodje « coulot » (do feu) avou l’ dobe betchete « re- » di recloyaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | recoulote |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | recoulotez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | recoulotans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | recoulotnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | recoulotrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | recoulotéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | recoulote |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | recouloté |
Ôtes codjowaedjes | come bouter |
recouloter
- (viebe å coplemint) rimete li coulote a (ene sakî).
- (viebe å prono) : Loukîz a : « si recouloter ».
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.