purete
Etimolodjeye
candjîBodje « peur » (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -ete ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
purete | puretes |
purete femrin
- (mot d’ mousseure) tchimijhe sins mantches avou les spales et l' gavêye å lådje, ki s' mete direk sol pea.
- Li studiante boute å reyon des puretes et scançons — Christine Tombeur (fråze rifondowe).
- Su n’réche couviette à broquette,
On boutte leû platnée d’astos,
Pinsèt achîs à purette,
S’qu’il ont strannét lès deux stos ! — Léon Bernus, (ratournant Lafontinne).
Ratourneures
candjî- e purete (sins tchmijhe so s' dos)
- Nos l' moennrans-st e s' tchambe, fjha èn eployî d' la k' esteut dmanou e purete mågré l' froed tins k' i fjheut. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.15 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîtchimijhe sins mantches avou les spales et l' gavêye å lådje
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike purete so Wikipedia