powezeye
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « poésie » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔw.ɛ.ˈzɛj/ /pɔw.ɛ.ˈziːj/ /pɔ.e.ˈziːj/ /pɔw.ɛ.ˈziː/ (betchfessî ey)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔw.ɛ.ˈzɛj/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
powezeye | powezeyes |
powezeye omrin
- scrijhaedje ki n’ vout nén fé todi passer on messaedje, mins ki divreut strinde l’ åme do ci, del cene kel schoûte. Li pus sovint, li scrijheu(se) si sieve d' usteyes téles ki les rmetaedjes, imådjes, metafôres, metonimeyes, evnd. Sovint eto, li scrijheu sût des rîles po-z arindjî l' foûme di ses rimeas: rimes, xhilteas, zandrin, nombe di sillabes, evnd.
- Est çki ça n’ sereut nén çoula, el powezeye : ene miete di poûssire di solea k’ on spayåde so les mizerreyes del veye ? — Josée Mathot (fråze rifondowe).
- Li r’glatihante powésêye èbèlihév’ di ses éles d’ôr li houlêye tâve, li foûme èclôse, li scrif’tôr, ki gârnihît s’ tchambe — Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "L' aloumire", 1921, p. 48.
- On-z a bea dire, veyoz vs, mins l' vwès do ptit capon
Ki potche la drî ses vedjes, meta del powezeye
E l' åme do bråve ovrî, come e l' åme des usteyes,
Po fé l' glwere di nosse Lidje tot lyi dinant des djowions
— Louis Lagauche, "L' inmant", L' årmurî, (1947), p. 93 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîpowezeye
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike powezeye so Wikipedia