posti
-
posti d' tchestea
-
posti d' djårdén
Etimolodjeye
candjîBodje « post- » (« posse ») avou l’ cawete « -i »; dedja dins l' vî francès « postiz ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔs.ˈti/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : pos·ti
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
posti | postis |
posti omrin
- (mot do bastimint) ouxh avou on cåde di pires po rexhe foû do djårdén, po moussî dins ene prôpieté.
- Il aléns hanter sol posti. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- End aler pal posti. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Serer l' posti. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- On n’ påle pus asteur des tchansons del coulêye
Ni do tins ki nos grands-meres hantént-st a côps d’ cotchteas
K’ ele n’ alént måy pus lon ki l’ posti do cotjhea. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.142, “Li Trô Bottin” (fråze rifondowe). - Padvant l’ posti, on batch avou del blanke aiwe didins; del croye, direut on: c’ est po s’ dizinfecter divant d’ moussî, rapoirt al disgraptêye vatche — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- Nos avéns on posti a l' intrêye do djårdén ki dnéve sol coû — Émile Gilliard (fråze rifondowe).
- Bon vî posti, va ! Kibén d' feyes, ci djoû la, m' avént fwait rvey mi djonnesse ! Mi bele djonnesse ! Leye k' aveut si bén l' toû di vs fé wignî so vos pindmints tot erunis, mågré vos tchinnes et vosse loket, cwand dji gletéve divant ene roslante peme u des crotêyès biyokes — Louis Lagauche, Prindez vosse Bordon (fråze rifondowe).
- ouxh avou on toetea po moussî dins on tchestea.
- ouxh po rexhe foû pa padrî.
Parintaedje
candjî- postelaedje, posteleure
- Loukîz a : « posse »
Pwaire minimom
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîposti
- Francès : porte de jardin (fr)
posti
- Francès : porte dérobée (fr)