påpî
Etimolodjeye
candjîBodje « påp- » (« påpire ») (do tayon-bodje latén « palpebra ») avou l’ cawete « -î ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔː.ˈpiː/ /paː.ˈpiː/ /pɔː.ˈpiːʀ/ (betchfessî å) (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔː.ˈpiː/
- Ricepeures : på·pî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
påpî | påpîs |
påpî omrin
- (antomeye) pwel des påpires.
- Elle a des longs påpîs — Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).