mol
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « mollis » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔl/ (minme prononçaedje pattavå)
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | mol | mols |
femrin atribut | mole | moles |
femrin epitete (todi padvant) |
mole | molès |
mol omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’ no)
- ki pout candjî d' cogne åjheymint.
- T' n' es pus vraiymint k' ene viye erlike,
Avou t' blanc vizaedje d' crucifi
T' es mol et blete come on poirfi— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 113, "Djaloserèye" (fråze rifondowe).
- T' n' es pus vraiymint k' ene viye erlike,
- ki n' a pupont d' foice.
- Mi pere si plind tofer di totès sôres di mehins: les djambes ki n' è plèt pus, les bresses ki sont mols, li tiesse ki n' shût pus Modele:JTtit
Ratourneures
candjî- des bounès holès molès wåfes : toitche-linwe.
Parintaedje
candjîRatournaedjes
candjîmol
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
mol | mols |
mol omrin
- ome ki n' a waire d' ahé.
- Ti n' l' årès måy divins on rotaedje: c' est on mol.
- (mot d’ mangon) pårteye d' ene dispouye (di pourcea, di singlé, di bixhe, evnd.) avou l' peumon (eneviè l' foete).
- Cwand moman cujheut l' dispouye do coshet, les efants s' dårént sol deur; mi, dji magnive pus voltî l' mol.