Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « cogne », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje candjî

Sustantif candjî

singulî pluriyal
cogne cognes

cogne femrin

  1. manire d’ esse, difoûtrinnmint, d’ ene sacwè.
    • On-z imprimrè so foye di cogne A4.
    • —Tins, atrape, Beau Nuage!!
      Patch! ine savate après l’ sôlêye. Ci fout l’ signâl, èt les hèrvês di totes les cognes aplovît so li s’crène dè pauve potince, qui n’ sét wice si hèrer èt houkî s’ feumeJoseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Beau nuage, p.300.

Sinonimeye candjî

Omofoneye possibe candjî

  • /kuɲ/ /kɔɲ/ : cougn (cougnet d’ bwès u d’ fier)
  • /kuɲ/ : dji, i, ele cougne, ti cougnes (do viebe « cougnî », fé l’ amour)

Ortografeyes candjî

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes candjî

manire d’ esse, difoûtrinnmint, d’ ene sacwè

Francès candjî

Etimolodjeye candjî

Do viebe « cogner ».

Codjowa candjî

cogne

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cogner ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « cogner ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « cogner ».