mårticot

Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Bodje flamind « marteken », « merteken » (« pitit séndje »), raptitixha di « Marte », « Martin », « Merte » (« Mårtén »), çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -icot ».

Prononçaedje candjî

AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɔːʀ.ti.ˈkɔ/ /maːʀ.ti.ˈkɔ/ /mɔʀ.ti.ˈkɔ/ /maʀ.ti.ˈkɔ/ /moːʀ.ti.ˈkɔ/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔːʀ.ti.ˈkɔ/
Ricepeures : mår·ti·cot

Sustantif candjî

singulî	pluriyal
mårticot	mårticots

mårticot omrin

(no d’ biesse ås tetes) séndje (tolminme li ké).
- Kécfeye dji m’ dimande, camaeråde mårticot, la k’ ti m’ louke e coisse si c’ est twè k’ est l’ biesse — Jacques Lefebvre (fråze rifondowe).
- Tote parèye ku l' makète d'on pèlé mârticot— Camille Gaspard.
- Et po l’ouh, on veut, â d’vins dè l′ tchèrète, on pôve vî mârticot racrapoté divins ‘ne vîle camisole, et qui higne atot tossant— Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
(pus stroetmint) séndje d’ on djouweu d’ toû.
sôre di ptit séndje, ki l’ sincieus no, c’ est : Macaca.
(pa stindaedje do sinse) arnåjhe efant.
- C’ est on ptit mårticot. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Les deus mårticots vont sovint rvey leu polén al cinse — Auguste Laloux (fråze rifondowe).
onk k’ i s’ è fåt dmefiyî.
- Dji n’ inme nén les avizances di ç’ mårticot la — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
(dins èn arinnoe) rabaxhant mot po l’ djin arinnêye.
- - Wou esteuss, hê, twè, ptit laid mårticot, li nute passêye ? (dit-st i l’ Ivier å roytea k’ i vleut edjaler)
  - El rilavreye, ou çk’ on fwait l’ bouwêye — Anatole Marchal, Li Dérène Chîje, p. 152-153 (fråze rifondowe).