létaneye
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « litanie » (minme sinse); (tchuze d’ ene sorwalonde come rifondowe) (do cåzu-betchfessî é).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /le.ta.ˈnɛj/ /li.ta.ˈniːj/ /li.ta.ˈniː/ Prononçaedje a radjouter (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye») (betchfessî ey)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /le.ta.ˈnɛj/
- Ricepeures : lé·ta·neye
Sustantif
candjî| singulî | pluriyal |
|---|---|
| létaneye | létaneyes |
létaneye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- (e l’ eglijhe catolike) longue tchantêye priyire, la k' on dmande des gråces a l' Aviedje et ås sints, tot les citant onk après l' ôte.
- Il î recitént les létaneyes sint Rok — Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Youssef repetéve ces mots la come ene létaneye, tot l' riveyant dins ses trawêyès hådes di bohemyinne, avou ses grands noers ouys ki lyi soriyént — Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra », p. 60 (fråze rifondowe).
- Les pîlåds tchants et les pîlådès létaneyes do curé repetèt k’ c’ est l’ fåte des fideles — Joselyne Mostenne, dins « Disbatijhaedje » (fråze rifondowe).
- (pa stindaedje do sinse) long cåzaedje, sovint po s' plinde u po n' rén dire, u po fé des rptotches ki l' schoûtant n' acceptêye nén.
- Ele nos a co dit ene létaneye di ses troublåcions — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ké vî ragadlåd, cwand i cmince ses létaneyes ! — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece, a « ragadlåd » (fråze rifondowe).
- (brut) long brut todi l' minme.
- Li crikion, e meur, crinne si létaneye.
