kiveriner
Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve) |
Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve) |
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene |
---|---|---|
kiveriner | coveriner | cveriner |
Etimolodjeye
candjîDo viebe « veriner » avou l’ betchete « ki- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | kiverene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | kiverinez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | kiverinans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | kiverinnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | kiverinrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | kiverinéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | kiverene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | kiveriné |
Ôtes codjowaedjes | come copiner |
kiveriner (v. sins coplemint) (å prono : si kiveriner)
- bouter a ptits côps dins tere, tot djåzant d' singlés.
- T' a bea dressî des sbaråds : les singlés vnèt cveriner al pate, come po rire di twè — Lucyin Mahin, Ène bauke su lès bwès d’ l’ Ârdene, p. 245 (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.