kissemter
Etimolodjeye
candjîDo viebe « semer », avou l’ betchete « ki- » des viebes, avou l’ dobe cawete « -ter » des viebes
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ky.sɛm.ˈte/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ki.sɛm.ˈte/
- Ricepeures : ki·ssem·ter
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | kissemtêye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | kissemtez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | kissemtans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | kissemtêynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | kissemtêyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | kissemtéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | kissemtêye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | kissemté |
Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
kissemter (viebe å coplemint)
- semer doûcetmint totavå.
- Li houzon d’ air, curieus, naxhtêye
S’ enonde, s’ arestêye, tins k’ i ksemtêye
Ene poûssîre ossu fene ki rén … — Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe). - Mi feme m’ a dit k’ ele si voleut fé ecinerer… et ki ses cindes divrént esse kissemtêyes cial divant l’ cafè. — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.33 (fråze rifondowe).
- Li houzon d’ air, curieus, naxhtêye
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîsemer doûcetmint totavå
- Francès : semer délicatement ça et là (nén ratournåve direk e francès)