kihiner
Plinne cogne lidjwesse | Cogne namurwesse (nén spotchåve) | Sipotcheye cogne (Lidje-Årdene) |
kihiner | cohiner | khiner |
Etimolodjeye
candjîDo viebe « hiner », avou l’ betchete « ki- » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ki.hi.ˈne/ /ky.hi.ˈne/ /kɛ.hi.ˈne/ /kœ.hi.ˈne/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ki.hi.ˈne/
- Ricepeures : ki·hi·ner
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | k(i)hene |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | k(i)hinez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | k(i)hinans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | k(i)hinnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | k(i)hinrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | k(i)hinéve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | k(i)hene |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | k(i)hiné |
Ôtes codjowaedjes | come copiner |
- (viebe å coplemint) hiner, balter tocosté.
- L’ gamén d’ zûvion vna dire : « Priyîz vs
Po k’ ene djonne mwin ni vegne nén vs kimoudri ?
Vos seroz khinêye
C’ est l’ destinêye. — Martin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe). - On håynêye to çout k’ gn a d’ pus minåbe
Sins aveur sogne d’ esse kihiné. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.155, “Vîx Rivage” (fråze rifondowe).
- L’ gamén d’ zûvion vna dire : « Priyîz vs
- djeter totes sôres di cayet so ene sacwè.
- Mågré k’ dj’ aveu-st etindou dire
Ki c’ esteut des oujheas d’ måleur
Et k’ faleut endè-z î voleur,
Les macsåder minme a côps d’ pire,
Dji n’ åreu polou les khiner. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.95, “Li Nid d’Coèrbâs” (fråze rifondowe).
- Mågré k’ dj’ aveu-st etindou dire
(viebe å prono) : Loukîz a : « s’ kihiner ». Loukîz a : «s’ kihiner»
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjî{{Orto
- kihiné s' : E203
|- = R13 }}
Ratournaedjes
candjîLoukîz a : s' kihiner