hous
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Tayon-bodje vî francike « huls » (minme sinse), dabôrd racuzinåve avou neyerlandès « hulst ».
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hu/ /u/ /hus/ /uʃ/ /hy/ /hœ/ (betchfessî ô) (36 prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hu/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| hous | |
hous omrin
- (åbe) gros bouxhon ki ses foyes ont des picas, et dmorèt vetes l' ivier, ki l’ sincieus no, c’ est : Ilex aquifolium.
- Alez s' cweri des foyes di hous po wårni l' cretche.
- Il aveut ene bele cane di hous — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
- I monte ses ostis so bos d' hous — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
- Li hous est vete tot l' ivier — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- On meteut des djetes di hous a trimper dins do risligne, come riméde pol djaenisse — Live so les plantes da Bastin (fråze rifondowe).
Ratourneures candjî
- les, des hous : uzance do pluriyal po lomer l' åbe u ses coxhes. F. du houx.
- poes d' hous u : bole di hous : petche do hoûs.
- Les poes d' hous, dins del gote, c' est bon pol cour — Motî d’ Cerfontinne.
- ramon d' hous : ramon des ramoneus, fwaits avou des coxhes di hoûs.
- Les schovåtes si siervént d' hous po fé leus ramons — Motî Forir.
- plake di hoûs, bwès d' hoûs : plaece dins on bwès la k' gn a bråmint des hoûs. rl a: hoûssi. F. houssaie.
- Li Bwès d' Hous: (la-minme: lu Bwès d' Oû): no d' ene plaece di Transene.
Parintaedje candjî
Sinonimeye candjî
Ortografeyes candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes candjî
bouxhon avou des stitchas ås foyes 
Loukîz a : hoûssî
Loukîz a : hoûssî
Waitîz eto candjî
Lijhoz l’ årtike hous so Wikipedia