hoûssea

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye 1

Bodje « hoûs » (avou les rîles di scrijhaedje do son S) avou l’ cawete « -ea ».

Sustantif

singulî	pluriyal
hoûssea	hoûsseas

hoûssea omrin

1. (åbe) hoûs.
   • Vaila, pus bas, gn a des beas bastons d' hoûssea — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
   • E cåzant, il a drovou s' coutea po côper on djonne hoûssea, et s' l' a spiné tot rotant — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
   • Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
     S' etindèt pol dismour. On l' raplake, on l' dismantche ;
     E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
     Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot
     — Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).

Ratourneures

des hoûsseas : uzance do pluriyal po lomer l' åbe u ses coxhes. F. du houx.

Sipårdaedje do mot

w. do Mitan (payis d' Dinant et d' Djivet), Tchestrolet

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• oussia : C8
• eûcia : C1

E rfondou walon :

• hoûssea : R10 ^(lére), R13

Ratournaedjes

F. houx.

Etimolodjeye 2

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « hoûssea », el pout stitchî vaici.

Sustantif

singulî	pluriyal
hoûssea	hoûsseas

hoûssea omrin

1. (antomeye) pea del copete do dos.

Ortografeyes

E rfondou walon :

• hoûssea : R9 ^(lére)