Etimolodjeye

candjî

Bodje « hait- » ‎(« haitî »), avou l’ dobe cawete « -isté »

Sustantif

candjî

haitisté femrin todi singulî (nén contåve)

  1. cwålité di çou k' est haitî.
    • Il eritront di tot çou k' i m' cwite :
      A leus tchifes, dji dinrè m' beaté,
      A leu front, mi haitisté. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les qwate saisons", p.65 (fråze rifondowe).
    • Si vôreu dju k’ après m’ moirt (…), les djins divnexhe pus saedjes, et k’ i candjexhe leu vicåreye; k’ i s’ abaitixhexhe ki l’ haitisté, c’ est on bén k’ a dpus d’ valixhance ki les monceas d’ liyårds Li Rantoele, l° 94 (esté 2020) p. 3 (ratourné di Jean-Pol Sibret) (fråze rarindjeye).

Rilomêye do mot

candjî

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

Ortografeyes

candjî

Ratournaedjes

candjî
haitisté