Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Bodje « fouw- » ‎(« feu ») avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje candjî

Disfondowes: fowaye, fouwaye, fouhay, fway, fouwèy, fouwêy

Sustantif candjî

singulî pluriyal
fouwêye fouwêyes

fouwêye omrin

  1. feu.
  2. poussire di tcherbon ki kou fé esplôzer ene houyire, tchåfor
  3. (walon levantrece) Raece, djermêye.
    • Nos estans bons, francs et lwèyås, exhous del fine fouwêye [fowaye] di Lîdje. — JHau, Quatre dialogues de paysans (1631-1636).
    • Il aveût stu à Lîdje avoû* tote li hôt’lêye des signeûrs d’Ardène: Li sîr Bièrtrand d’Sèdj’vå, ses cusins d’Florzé (...), francs lurons qu inmît dè flahî dè stoc, po l’glwére di leû fouwêyeJoseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 31.

Sinonimeye candjî

Ratournaedjes candjî

feu;  Loukîz a : feu
nulêye di poussire di hoye ki pou espôzer
raece