fondrinêye

Walon (Rifondou)

• 

Etimolodjeye

Bodje « frond- » ‎(« fond ») (avou on ristitchî R) avou l’ dobe cawete « -inêye ».

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /fɔ̃.dʀi.ˈnɛːj/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : fon·dri·nêye

Sustantif

singulî	pluriyal
fondrinêye	fondrinêyes

fondrinêye femrin

1. (djeyografeye) plaece metowe e-non fond, avou ene corante aiwe u nén.
   • Pus lon, li clair waezon d’ on pré
     Acourt del fondrinêye
     Et s’ vént coutchî sol boird do flot po s’ î murer. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Côps d’oûy. Ås-êrs dè djoû», 1923, p.29 (fråze rifondowe).
   • Ene tene brouweur ewalpéve les vegnes, les fondrinêyes et m' bea payis d' Lidje ki dj' veyeu s' piede å lon Modele:LLmvb

Sinonimeye

fondreye, fondri, foxhale, schavêye, foncea, vå, valêye

Ratournaedjes

plaece metowe e-n on fond

• Francès : vallon ^(fr)