etiester

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « tiest- » ‎(« tiesse ») avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	etiestêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	etiestez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	etiestans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	etiestêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	etiestêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	etiestéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	etiestêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	etiesté
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

etiester

1. (v. sins coplemint) monter e l' tiesse, po ene abwesson a l' alcol.
   • C' est on vén k' etiestêye — D.T.W.
2. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ etiester ». voleur continouwer a fé çk' on a håsse, sins schoûter ls ôtes.
   • Dj’ a bea l’ rimostrer : i s’ etiestêye a doirmi cwand i s’ divreut dispierter — José Schoovaerts, ratournant les Contes des meye nutes et l' nute (fråze rifondowe).
   • Lès bwèh’lîs s’ètièstèt : li cwède èst co r’tinkèye
     èt, la qui l’ tchinne riplôye, on côp d’ hèpe bin mètou
     lî vint racrèhe si plåye tot lî r’hapant dèl fwèce. — Henri Simon.
   • Pocwè voleur vis etiester a shure ene voye ki moenne nole pårt ? — Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.27 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

monter el tiesse

• Francès : monter à la tête

s' etiester

• Francès : s'entêter ^(fr), s'opiniâtrer ^(fr)