Dobès rfondowes
schirer   xhiyî
Ordinairmint Dirî cossoune
s’ on prononce /sk/
schirer eschirer
  Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje vî francike * « skerian » (minme sinse), pal voye do vî francès « eschirer ». Adon racuzinåve avou l' neyerlandès « scheuren » , l' almand « scheren » ou l' inglès « shear ».

(1ire troke) (codjowaedje) schirer

  1. (viebe å coplemint) fé on lådje trô dins ene toele, ene tchå evnd.
    • Il a schiré s' marone.
  2. (v. sins coplemint) peter, po ene sacwè k' esteut trop splinké.
    • Li saetch a fini pa schirer.
    • On s’ tént l’ vinte et on schire do rire. Eugène Gillain, Å coulot do feu (fråze rifondowe).
    On dit eto: veler.
  3. fé des bokets.

III. si schirer si stinde (on nier). F. se rompre, se déchirer.

Ratourneures

candjî
  1. braire a s’ schirer l’ pea.
    • D’ on plin côp li grand-mere abroke,
      Roviant s’ priyire a corant nuke
      Po rçure e s’ schô li djonne napea
      Ki brait si vnowe a s’ schirer l’ peaMartin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.129, « C’èst-on valèt !» (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

xhiyî, dischirer

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
schirer