dragon
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « dragon », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dʀa.ˈɡɔ̃/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : dra·gon
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
dragon | dragons |
dragon omrin
- (doûce creyance) biesse di floriconte, come ene grosse cwate-peces ki raetche do feu.
- L' ome d' åre s' amoenne divant l' dragon Ki l' vout rosti come on poyon — André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
- Dji m' lome Gilles de Chin, dji so tchesseu di dragons et l' ci ki vos ehale ouy serè l' dierin— Paul-Henri Thomsin, ratournant e walon Walon’rèye, tére di lédjindes, 1998, p. 8 (fråze rifondowe).
- (mot d’ djeu) montaedje di papî ou d' plastike, ratnou pa ene coidlete, ki s' enûle å vint.
- shofler po-z enairi on dragon — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- emonter, enairi, fé monter on dragon : el fé voler.
- awè peu come do dragon ås deus cawes
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîbiesse di foriconte
- Francès : dragon (fr)
djouwet ki s' enûle
- Francès : cerf-volant (fr)
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike dragon (discramiaedje) so Wikipedia