Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : « doûce » + « creyance »

Sustantivire

candjî
singulî pluriyal
doûce creyance doûcès creyances

doûce creyance omrin

  1. (doûce creyance)creyance di sacwants djins ki les ôtes trovèt sins soûmint.
    • O ! Por mi totes nos rafiyances,
      Vos sondjes et vos doûcès creyances,
      C' est bén trop hôt ou trop parfond Martin Lejeune, "A vint ans".
    • Neni, ci n’ est pus ouy,
      Ki les doûcès creyances nos hosrént tot do long. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.142, “Li Trô Bottin” (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. di doûce creyance

Ratournaedjes

candjî
creyance di sacwants djins ki les ôtes trovnut sins fondmint

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike doûce creyance so Wikipedia