catî

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « cat » ‎(« tchet ») avou l’ cawete « -î », do vî francès « cathier » u « catier » (12inme sieke). Do tins passé, li tchet (« kat » e vî walon, k’ on rtrouve dins l’ dijhêye a cate) riprezintéve li Diåle. Did la l’ idêye ki les folès djins, ki s’ kidujhént droldimint, estént des adepes do Diåle (des tchets) : des catîs. Å 15inme sieke, li sinse a passé po les cis ki dmeurént a l’ ospice Saint Djîle di Nameur, ki rçuveut les povès djins et rénnvåts. Å 17inme sieke, on loméve insi a Lidje les protestants ki pretchént disconte li crustinnisse^[1]. Sorlon Haust, catî vénreut di « catreye » (dins l’ sinse di cambuze, måjhinete ki n’ våt rén), lu-minme do flamind « kolerij », lu-minme di « kot » (houte), did la l’ sinse di pauve djin, rénnvåt, baligand.

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.ˈtiː/ /ka.ˈtɛ/ (fok deus prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ˈtiː/
Ricepeures : ca·tî

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	catî	catîs
femrin	catresse	catresses

catî omrin

viye djin k’ est a l’ ospice.
- Li dierin des catîs. — Lucien Somme (fråze rifondowe).
orfulin.
- Nos avéns èn ovrî coibjhî ki vneut d’ emon les catîs. — Motî Pirsoul (fråze rifondowe).
- Piede l’ oneur di s’ vî pere !
  Mi, Mossieu, dji n’ a pont d’ pere
  Dji n’ so k’ on catî. — Joseph Dethy (fråze rifondowe).
pauve djin, rénnvåt, baligand.
vere a pî.
- C’ est l’ Mardjo k’ est la avou s’ botaye et deus catîs dins ses mwins. — Lucien Somme (fråze rifondowe).
çou ki gn a divins ç’ vere la (do peket, evnd).
- Si t’ as soe do boere on catî
  Gn a Mayane ni vout pus croyî. — Chales Werotte (fråze rifondowe).