caboce
Etimolodjeye
candjîBodje vî francès « cabosse » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.ˈbɔs/ /ka.ˈbɔʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.ˈbɔs/
- Ricepeures : ca·boce
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
caboce | caboces |
caboce femrin
- grosse tiesse.
- C' e-st ene fameuse caboce ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Riçure on côp so s' caboce. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Il a todi del tchance ki dji ni lyi a nén toumé so s’ caboce. — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.91 (fråze rifondowe).
- On n' pout rén lyi tchôkî e l' caboce ! — D.T.W.
- onk ki n' vout nén candjî d' idêye.
- efant ki n' fåt nén schoûter.
- sûtisté.
- Aveur ene fameuse caboce. — Motî Forir (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîonk ki n' vout nén candjî d' idêye
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîmålåjhey efant
- Francès : enfant désobéissant
intelidjince
- Francès : intelligence (fr)