ågne
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « asinus » (minme sinse), lu-minme dandjreus di l' amazir «ⴰⵙⵏⵓⵙ» (asnos), ågntea (les Romins divént motoit atchter des ptits ågnes el Tunizeye d' asteure).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /ɔːɲ/ /aːɲ/ /aɲ/ (betchfessî å)
- (pa rfrancijhaedje) /aːn/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔːɲ/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ågne | ågnes |
ågne omrin et femrin (mot bikebok)
- (no d’ biesse ås tetes) biesse-ås-tetes, k' a cwate pates et des longuès orayes ki l’ sincieus no, c’ est : Equus asinus sovint metou come imådje del biestreye.
- Noste ågne aveut les cwate pîs blancs Et les orayes a l' advinant (viye tchanson).
- L' ome esteut tot tchenou, l' ågne esteut cåzu moite. — Arthur Xhignesse (fråze rifondowe).
- biesse djin.
- Ni fwai nén l' ågne.
- A Vervî, n a-st on grand molén; I n' a nole håsse, on n' î moût nén; Mins on î voet des ågnes, des grandès viyès ågnes. — Catrè-vint-noûf (fråze rifondowe).
- tiestowe djin.
- N' a nole avance di sayî d' l' atourner; c' est èn ågne.
Ratourneures
candjî- c' est l' ågne da sint Nicolai u : c' est l' ågne do Bon Diu u : gn a nén méyeu ågne ki ç' valet la : c' est on bråve.
- F. cœur d'or.
- tcherdjî l' ågne : atchter les bistokes pol Sint-Nicolai.
- c' est come l' ågne da Clabot ki n' magnive rén et k' a crevé : dijhêye a onk ki n' vout nén magnî.
- n' a nén pus ågne ki lu : il est foirt biesse.
- F. ignorant.
- l' amour fwait danser les ågnes
- il a stî nouri å laecea d' ågne : c' est on tiestou.
- c' est on macté ågne : il est foirt macté.
- F. têtu.
- on n' såreut fé boere èn ågne ki n' a nén soe; on piede si savon a laver l' tiesse d' èn ågne gn a pont d' avance di voleur candjî ene sakî foirt tiestou.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîSipårdaedje do mot
candjîw. do Levant, w. do Mitan (vî)
Ratournaedjes
candjîpitit tchvalidî
biesse djin
tiestowe djin
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike ågne so Wikipedia