Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « bourgeois », li ci ki djîstrêye dvins on bourg.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin bordjoes
femrin bordjoesse bordjoesses
  1. (Istwere) ritche dimorant d' ene veye.
    • So les trinte-deus mestîs, so mes signeurs bordjoes
      Ki d’ leu sonk ont atchté disk’ å pus ptit d’ leus droets ;
      Gråce a zels, dji sorleve ene bele et bordjoes banire
      K’ il ont covrou d’ ene glwere ki ewaere l’ etrindjir. Nicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
    • Vos årîz cial troes bordjoes ki vs divèt mete a houte des dandjîs. Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 19 (fråze rifondowe).
  2. nén nôbe djin k' est ritche.
    • On-z est bin binåjhe d' aveur po vijhéns des bons et oniesses bordjoess Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Amon des bons bordjoess si fjheut ene boune eurêye,
      Come on s' î regaléve ! Joseph Kinable, Les crostillons, 1889, On régal, p.17 (fråze rifondowe).
  3. (rabaxhanmint) ritche djin.
    • Et cwand l' årtisse prind do vinte, cwand i dvént on bon crås bordjoes, l' årt fwait vite barete a ses radjoûs. Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.19 (fråze rifondowe).
    • S’ il aveut stou on crås bordjoes, avou d’ l’ eritî a nos leyî, il åreut stou «nosse bon vî cuzén». — Roland Neuprez, Singuliers, (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. fé bordjoes : ancyinne acostumance di scolîs consistant a mwaistri on valet sol tins d' ahote po håyner l' prouve k' il a bén les atributs sessouwels d' on bordjoes. Dinltins, les djonnès glawenes mwaistrixhént l' råpén ki les soyive et stinde si tchmijhe å vint.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî

Ratournaedjes

candjî
ritche djin del veye
måssî ritche

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike bordjoes so Wikipedia