rintî
Etimolodjeye
candjîBodje «rinte», avou l’ cawete « -î »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀɛ̃tiː/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | rintî | rintîs |
femrin | rintire | rintires |
rintî omrin
- onk ki vike di ses rintes.
- I s' freut rintî s' end avaxhe les usteyes — François Nyns (fråze rifondowe).
- Li curé pinse qu’on seûye rintî ;— Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.