bladje
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje vî vî tîxhon * « blaikaz », adon, près-parint avou l’ almand « bleich », li neyerlandès « bleek », li daenwès « bleg », li suwedwès « blek », avou l’ vî francès d’ Flande « blage » et pår avou l’ arabe marokin « بلق » (bleq, blanc d’ pea); mot cité dins l’ FEW 1 405.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /blat͡ʃ/ /blaːt͡ʃ/ /blɛt͡ʃ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /blat͡ʃ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Addjectif
candjî| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | bladje | bladjes |
| femrin atribut | bladje | bladjes |
| femrin epitete (todi padvant) |
bladje | bladjès |
bladje omrin et femrin
- (mot d’ fiziolodjeye) blanc d' vizaedje, soeye-t i d' aveur sogne (peu), d' esse sibaré, d' esse contraryî, soeye-t i d' aveur sitî malåde, d' esse må, d' aveur dimoré recloyou, sins vey li solea.
- Tos les pokîs, les mezalyîs, Les cis k' ont stî ritches di disbene I seront la, bladjes di colere; I vos racontront leu-z istwere. Cwè lzî diroz ? Cwè lzî diroz, Bon Diu d' mizere ? — Franz Dewandelaer (fråze rifondowe).
- Vos n' l' avez nén manké, Bert, dit-st i Cranasse, bladje d' emocion — Félicien Barry (fråze rifondowe).
- Vos avoz l' air tourminté : vos estoz la tot bladje, grand-pere — Christine Tombeur (fråze rifondowe).
- (mot d’ meteyo) blanc et nén foirt lujhant, tot djåzant do solea.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjî- bladjot, sblari, vessou, blanc moirt, blanc come on moirt;
Loukîz a : « sblari »
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8
