banslete
Etimolodjeye
candjîBodje « banse » avou l’ cawete « -ete »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bɑ̃ːslɛt/ /bɑ̃slɛt/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : bans·lete
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
banslete | bansletes |
banslete femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- pitite banse, cwårt d' ene banse
- Li pus viye di mes båsheles lyi ala cweri ene banslete di oizires e fourni, so li rtaeye do meur et meta dvins l' cossén d' ses pkes, eco todi s' i vsplait — Jean Lejeune di Djoupeye, Avå trîhes èt bwès, p. 89 (fråze rifondowe).
- çou ki pou moussî e-n ene pitite banse
- C' est Rôzene ki va ddjuner les poyes avou si ptite banslete di frumint — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
- Ene banslete di cerijhes
- manne k' on hosse les hoûlåds avou.
- Po-z aidî, il apogne li banslete
I cmaxhe esshone faxhes et faxhetes,
Draps d’ cou, djernêyes et ptits bonets
Si bén apontyîs pol poeket— Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.129, « C’èst-on valèt !» (fråze rifondowe).
- Po-z aidî, il apogne li banslete
- (camaerådreçmint) lét.
- Mins dj'åreû trové m'gos' avou ine nôzèye djône fèye qui s'åreû lèyî alér tinrûl'mint so m'banselète — Guy Fontaine, Vos mi come has' èt roy.
Ratourneures
candjî- banslete di gurzales.