bômer
Etimolodjeye 1
candjîBodje « bôme » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes
Viebe
candjîbômer
- fé on trô pa dzo tere, ene bôme, copurade po des biesses.
- Les foyants ont bômé del nute.
- fé on trô, po ene mene ki sclate.
- Li mene a bômé, elle a levé l' pire, mins sins l' råyî.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Etimolodjeye 2
candjîViebe
candjîbômer (1ire troke) (codjowaedje) (v. sins coplemint)
- souner foirt, tot djåzant d' ene clotche.
- Il etind bômer des clotches.
- Ès cour bate li berloke et ces peneusès clotches todi a bômer, bômer — José Schoovaerts (fråze rifondowe).
- buker siconte d' ene deure sacwè, tot fjhant on gros brut.
- Les stoubions do vint vinént bômer conte on cwårtea d' baracmints plantés e mitan des prés. — Willy Bal (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- bômer ås moirts : souner ene transe.
- F. glas.