aspoya
Etimolodjeye
candjîDo viebe « aspoyî », avou l’ cawete « -a ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /as.pɔ.ˈja/ /as.pu.ˈja/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /as.pɔ.ˈja/
- Ricepeures : as·po·ya
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
aspoya | aspoyas |
aspoya omrin
- agayon k' on pout s' aspoyî dissus.
- Tot djondant d’ l’ ospitå d’ Bavire,
Dj’ a rawårdé des eures etires,
Al baye ki sierveut d’ aspoya. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.55, “Li Pont d’Bavîre” (fråze rifondowe).
- Tot djondant d’ l’ ospitå d’ Bavire,
- sakî k' on pout conter dssus po nos sotni.
- Si fi serè-st on bon aspoya po ses vîs djoûs. — Motî Haust (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- aspoya d’ ene finiesse
- aspoya d’ ene tcheyire
- aspoya d’ pondeu
Sinonimeye
candjîsakî k' on pout conter dssus po nos sotni
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîCodjowas
candjîaspoya
- indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « aspoyî ».
- suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « aspoyî ».
- kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « aspoyî ».
- L’ eveke gålwès s’ aspoya so ses cotirons po s’ erlever. Et, mågré s’ dårnea, shuve si camaeråde so l’ pont. — Alban Leloup, Li Rantoele, l° 106 p. 9.
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike aspoya so Wikipedia