albrant
Etimolodjeye
candjîCalcaedje di l’ espagnol « Albrano » (no d' famile, kécfeye li ci d' on mwaisse espagnol) (etimolodjeye nén acertinêye).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /al.bʀã/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : al·brant
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | albrant | albrants |
femrin | albrante | albrantes |
albrant omrin
- onk ki n' våt rén.
- Nos estans goviernés pa on moncea d' albrants — Philippe Sclaubas (fråze rifondowe).
- El bon ît moirt, eyet l' fayé, ttafwaitmint vicant; pocwè k' i vikéve co, l' albrant? ebén djustumint, paski c' ît èn albrant — Jean-Luc Fauconnier, ratournant Roland Thibeau (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîw. do Coûtchant, w. do Mitan, Årdene nonnrece
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- albrant : R13