vårén

Walon (Rifondou)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

mot d' aplacaedje viebe + prono coplemint.

vårén omrin et femrin

	singulî	pluriyal
omrin	vårén	våréns
femrin	vårene	vårenes

ene sakî ki n' våt rén morålmint, rénnvåt.
- C' e-st ene pekêye di våréns, i våt mî s' è dmefiyî. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Estô do schoûter, les våréns avént rbatou atote — B. Louis.
- C’èsteût Djudas qui v’néve
  Avou lès côpeûs d’boûse, lès voleûrs, lès vårins,
  Lès èscrokeûs, lès feumes di djôye, lès pampayårs
  Tote li raskaye sins no qu’on troûve divins lès vèyes
  — Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 89.
(tot cåzant å rvier)
- C' e-st ene pitite vårene come tot, elle a l' tour po vos etourpiner. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).

vårén

Ki voet evi l' ovraedje, ki n' boute nén voltî.
- Il esteut trop vårén po rprinde li botike di ses parints.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :