afuteu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : «afuter».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.fy.ˈtøː/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : afu·teu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | afuteu | afuteus |
femrin | afuteuse | afuteuses |
afutresse | afutresses |
afuteu omrin
- (tchesse) onk k' afute å djibî, di s' plin droet.
- onk k' afute å djibî, e fråde.
- Muchî padrî ene soke, il aveut rwaitî Doné l' afuteu ki, tos les djoûs, pexhive on plin saeyea d' pexhons — Robert Arcq, dins «Gustin, el lapén pexheu» (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjî- (onk k' afute e fråde): bracnî
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîonk k' afute e fråde Loukîz a : bracnî
- Francès : braconnier (fr)