Etimolodjeye

candjî

Bodje « droet » avou l’ betchete « a- ».

Prononçaedje

candjî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin adroet adroets
femrin padrî adroete adroetes
femrin padvant adroete adroetès
  1. ki sait bén bouter d’ ses mwins.
    • Esse adroet a fé ene sacwè. D.T.W.
    • Èn adroet ovrî ou èn ovrî adroet. D.T.W.
    • Ene adroete costire ou ene costire adroete. D.T.W.
    • Il est adroet d' ses mwins. D.T.W.
    • Il î corèt abeymint
      Avou leus hatches et leus coides
      Po hatchî wice k' i gn a rén
      I gn a nén des pus adroets
      François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
  2. ki va bén.
    • Li vî tchén s’ aporçuva ki si oda, nawaire si adroet, si såvéve e vint. — Henri-Thomas Maron (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. d’ adroet [adv.] convnåve, oniesse, del boune manire. ene sacwè, èn ome, ene djin d’ adroet. I n’ fwait rén d’ adroet.
  2. adroet come on séndje
  3. si pa a stî bén adroet po lyi dner on parey côp d’ hawe sins l’ touwer : dijhêye po s’ balter d’ onk k’ est foirt biesse.
  4. il est ossu adroet di s’ mwin k’ on coshet di s’ cawe : nén foirt adroet.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
ki sait bén bouter d’ ses mwins
ki va bén