adji
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « agere » (fé, moenner, si moenner) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -i » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /a.ˈd͡ʒi/ /a.ˈd͡ʒœ/
- (pa rfrancijhaedje) /a.ˈʒi/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈd͡ʒi/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : nén rcepåve
Viebe
candjîDjin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | adji / adjixh |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | adjixhoz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | adjixhans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | adjixhnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | adjirè / adjixhrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | adjixheu |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | adjixhe |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | adji |
Ôtes codjowaedjes | come prusti |
adji (å prono : s’ adji)
- (v. sins coplemint) fé ene sacwè.
- I nos fåt adji po nosse planete, et n’ nén fé les robetes di croye.
- Les policîs ont foit a fé… et s’ vlèt i adji; oyi, mins c’ est des respondaedjes et des forbataedjes ki tournèt padecô a aiwe di vinaigue. — Edith Godart, Li Rantoele l° 98 p. 3 (fråze rifondowe et rarindjeye).
- (v. sins coplemint) si cdure.
- Dji va-st adji come èn ome totoute, et a pårti d’ asteure, pus rén n’ m’ arestêyrès. — Joseph Duysenx (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîRatournaedjes
candjîsi cdure
- Francès : agir (fr), se comporter (fr)