åbon
Etimolodjeye
candjîPrononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔː.ˈbɔ̃/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔː.ˈbɔ̃/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
åbon | åbons |
åbon omrin
- (botanike) anea di tinre bwès metou inte li schoice et l’ vraiy bwès.
- Dji n' louke nin al bêté, nèni, mins qu'i seûye bon ;
Po mète ses pôves-ohês, qu'on n' mi done nin d' l' åbon ; — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.55. - Il adouye ene tronce di tchinne ki n' a cåzu pont d' åbon et i rsoye ene siclimbe k' i disgroxhit avou ene hepe divant del poirter su s' tour å bwès — Léon Gengoux (fråze rifondowe).
- Dji n' louke nin al bêté, nèni, mins qu'i seûye bon ;
-
L’ åbon, c’ est l’ claire pårteye.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîanea di tinre bwès dizo li schoice
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike åbon so Wikipedia