waerglaece
waerglaece | noere glaece | waergla |
Etimolodjeye
candjîAplacaedje tîxhon : bodje tîxhon « waer » (såvadje ; come dins waeraxhe, waerixhet, waerleu, ewaeré) + « glaece » ; mot cité dins l’ FEW 4 143 avou l’ bodje latén vitrum (vere, veule) pol prumî boket ; pont di dmande so ciste etimolodjeye la so l’ ALW3 p. 157.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /wɛʀ.ˈɡlɛs/ /waʀ.ˈɡlas/ Prononçaedje a radjouter (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye») (betchfessî ae)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wɛʀ.ˈɡlɛs/
- Ricepeures : waer·glaece
Sustantif
candjîwaerglaece femrin todi singulî
- (mot d’ meteyo) glaece ki s’ fwait so des tchmins, des pavêyes, et fé rider a målvå des djins, des biesses, des otos, evnd.
- I fwait ridant, i gn a del waerglaece. — D.T.W.
- Dismefiyîz vs tot moussant foû: il a toumé waerglaece — Elisée Legros, "Les quatre pieds blancs" (fråze rifondowe).
- -« Loukîz ! », fwait l’ ôte. So ene pougnêye d’ yebe
Ki l’ waerglaece aveut tot stoelé,
I mete ses ptitès rôzès lepes :
Å bouket d’ clawson, c’ est rnovlé ! — Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe). - Les bateas tot tcherdjîs d' waerglaece
K' on veyeut riglati d' å long
— Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 4, "Sov’nance d’Hiviér", (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîLoukîz a : « noere glaece » (cognes «noere» u «mwêrt» + glaece)