Tripès rfondowes
waerglaece   noere glaece   waergla

Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje tîxhon : bodje tîxhon « waer » (såvadje ; come dins waeraxhe, waerixhet, waerleu, ewaeré) + « glaece » ; mot cité dins l’ FEW 4 143 avou l’ bodje latén vitrum (vere, veule) pol prumî boket ; pont di dmande so ciste etimolodjeye la so l’ ALW3 p. 157.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

waerglaece femrin todi singulî

  1. (mot d’ meteyo) glaece ki s’ fwait so des tchmins, des pavêyes, et fé rider a målvå des djins, des biesses, des otos, evnd.
    • I fwait ridant, i gn a del waerglaece. D.T.W.
    • Dismefiyîz vs tot moussant foû: il a toumé waerglaece — Elisée Legros, "Les quatre pieds blancs" (fråze rifondowe).
    • -« Loukîz ! », fwait l’ ôte. So ene pougnêye d’ yebe
      Ki l’ waerglaece aveut tot stoelé,
      I mete ses ptitès rôzès lepes :
      Å bouket d’ clawson, c’ est rnovlé ! Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
    • Les bateas tot tcherdjîs d' waerglaece
      K' on veyeut riglati d' å long
      Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 4, "Sov’nance d’Hiviér", (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî

 Loukîz a : « noere glaece » (cognes «noere» u «mwêrt» + glaece)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, C13

Ratournaedjes

candjî
aiwe ki prind so ene voye