verdåsse
Etimolodjeye
candjîBodje « verd- » (« vert ») avou l’ cawete « -åsse ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /vɛʀ.ˈdɔːs/ /vɛʀ.ˈdoːs/ /vɛʀ.ˈdas/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- (pa picårdijhaedje) /vɛʀ.ˈdoːt/
- (pa rfrancijhaedje) /vɛʀ.ˈdaːt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vɛʀ.ˈdɔːs/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : ver·dåsse
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | verdåsse | verdåsses |
femrin padrî | verdåsse | verdåsses |
femrin padvant | verdåsse | verdåssès |
verdåsse omrin et femrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- (coleur) ki saetche sol vete.
- Cwand c’ est ene poytreye avou do moraedje ki crexhe tos les djoûs et del verdåsse schite ås polets ki sont foirt acsûts, po vosse diyagnostik, sondjîz al fåsse pesse des oujheas.
- L' aiwe aveut ene drole di verdåsse coleur — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- (pus stroetmint) påle vete, ki saatche ene miete sol djaene.
- Les plomes d’ on måye ôrimiele sont djaenes, les cisses del frumele sont verdåsses — Motî Forir (fråze rifondowe).
- (imådjreçmint) grigneus.
- djoyeus, gaiy, tot djåzant d’ ene djin.
-
gris-verdåsse schite dins ene maladeye des polets
-
schite d' åwe al verdåsse coleur (k' a dné s' no a ene sôre di vete)
-
ôrimiele frumele: djaene-verdåssès plomes so li dzeu do coir
Mots d’ aplacaedje
candjîMots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
verdåsse | verdåsses |
verdåsse omrin et femrin
- drole mins gaiye djin.
- C' est ene pekêye di tos verdåsses todi bons a rintrer a totes les eures et a les fé totes — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjî drole et gaiye djin
- Francès : joyeux luron (fr), joyeux drille (fr) omrin