sourdaedje
Etimolodjeye
candjîBodje « sourd- », bodje A do viebe « soude », avou l’ cawete « -aedje ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /suːʀ.ˈdɛt͡ʃ/
- Ricepeures : sour·daedje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
sourdaedje | sourdaedjes |
sourdaedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « soude ».
- C’ est l’ franc riya des djoûs d’ prétins,
Cwand l’ s’ abohnêye
Et k’ afeye, po s’ moker do vint,
On gros tchinne clintche si scheuve et xhaxhlêye. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Prima vera », p.95-96 (fråze rifondowe).
- C’ est l’ franc riya des djoûs d’ prétins,
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRilomêye do mot
candjîLi mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke
- Li sourdaedje (Li sûrdèdje), no do troejhinme poyinme do del ramexhnêye Li pan do Bon Diu da Hinri Simon
Ratournaedjes
candjîsourdaedje
- Francès : germination (fr)