sour
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « soror » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /suːʀ/ /suː/ /suːw/ /søːʀ/ /sjøːʀ/ /ʃøːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /suːʀ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsour femrin
- feye di vosse mame et vosse pa.
- Liza c' esteut s' sour; i n' s' avént nén maryî ni onk ni l' ôte et fé on manaedje a zels deus — Joseph Selvais (fråze rifondowe).
- Mins, dji contéve k’ ele esteut-st adlé s’ sour po ût djoûs, mi. — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.24 (fråze rifondowe).
- (dins èn arinnoe) façon d' atôtchî ene kimere.
- Pa, c’ esteut po rire, dai, sour, ki dji vzel dimande. — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.19 (fråze rifondowe).
- Djel riveyeu avou s’ rapîçtêye marone et s’ poyou bonet. Sav bén çou k’ i m’ dijheut, sour ?— Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.6 (fråze rifondowe).
- — Dji n’a nin mètou des wêtroûles, soûr, èt c’ n’est nin vos qui m’ sâreût bloûser… A k’bin les vindez-v’ djan?— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), C’èst todis pé!, p.345.
- Et vos, nozêye crapåde ki m' esteut si midone…
Dijhoz, sour, wice estoz vs ?
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 151 (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjî(tot wårdant l' assaetchance francesse)
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :